BEYAZ BULUT

Hani birden oldu derler ya,

Gelişin birden oldu,

Yüreğimde alev topu gözlerinle,

Beyaz bulutlara selam verişin birden,

Yakışın, yıkışın

Talan edişin sarı başaklarını gönlümün

Ve ardında bir demet hasret

Yeniden gelişin her saat,

Yeniden,

Birden oldu.

Uzun kış masalları gibi uzadıkça uzayan

Ve küçük bir evde,

Kabarmış bir denizin son dalgaları

Ruhumun sararmış sayfalarını okuyan.

Birden oldu

Martılar, üstünden göklere baktığın ikindiler,

Yağmur sesine hasret pencereler ve üşüyen kalbim,

Uzak bir iklimin bana getirdiği son hediye olarak

Beyaz bulutlarla buluşman

Ve canına katman

Birden oldu

Sen birden oldun,

Nasıl oldu bilmiyorum, belki bir kelebek ölmüştü o gün,

Belki bir hışırtı gelmişti çalılıkların arasından,

Belki bir anne olmuştun şiirlere,

Belki uzun bir hecen vardı dilinde,

Bilmiyorum.

Ama geldin işte,

Gelişin birden oldu.

Gökyüzü gülümser mi derdin,

Gökyüzü ağlar mı?

Böyle mi olur insan rüyalarıyla buluşunca,

Ve sevince,

Ve şiir, annesinin gözlerine bakınca,

Ve altından ırmaklar akan hayalleriyle,

Sarılınca sana savrulan bir ömür.

Beyaz bulutlara çıkman birden oldu

Beni uzun bir hasretle karşılaman

Ve 

Yalnızca bana ait olman

Birden oldu