ah o akşam saati gözlerin
ah kıyılarımda uçuşan kuşlar
alıp bir yanımı
dağlara çarpan

soluklanıp, hüzünlenip
böğrümüzde kurulan eski evlere
temmuz terlerine bedenimizdeki
aşkı karıştırdım

adam yanlış yere koyunca başını
karşı tepelerde
incelmiş bir iplik kadar kalınca
uçuk benzimin renginden öyle
nazlı haberler gönderiyorum sana
eğip başını
düşünce yollara
bir gün bir şiire katmak için

kâğıt üstlerine karaladığımız
yalnız kalmış dizeler
şimdi gönlümüz

şimdi gönlümüz
kervandır
zarflar mektuplar
avuçlarımızı yakan
çileli yoldaşları ömrümüzün