Bir de eski evler vardı
kalbimizin bir yanı
dolsu boşaldı

zaman zulüm kervanı
kanuklar vardı/ gittiler
kimin cebinden düştü bu resim
ince bir türküye sarıp sarmaladığımız
kokulu sandıklarda

büyüyüp geliştin
serpildin kara yalnızlığa
/ikindiyle öğle arası
yaşamak
bir ağaç gölgesi, bir rüzgâr
gülümsemelerimizde
ansızın yakalayan yaşlılık/