nedense kadınlar her kuşluk saçlarını güneşe tuttular
balkonlarda gerili iplerde kuruttular ölümü
ateşte buğday yakan kızlar gün boyu bulvarda gezdiler
güvercin ağıtlı sabah türküleriydi ilkin öğrendiklerim
yüreğimde asılı duran bir güneş vardı

bir dünya örülürdü devinimlerinde suların
Ceyhan durulurdu bakışlarında Kılavuzlu çocukların
güller aynalarda büyürdü
aynalar şiirdi

kış aydınlığında umutlar beliriverirdi göklerde
ansızın