sonra
trenlerden atılmış kâğıtlarda buldum şehri
işaret parmağıma bakan insan pazarlarında
gökdelenleri hayrete koyulmuş
dalgın ve
yabancı
taşra insanlarında
yoksul kapılarında

işte korkunç bir özlemi taşıyorum
bugün de birileri yok gibi yanımda
bugün de yütmiş bir soluğun alevi

sonra içimizin şehrini
yıkanmış el kadar güzel
ölen bir insanın dişleri kadar beyaz
henüz bitmemiş bir yolculuğun şehrini
sana bırakıyorum deniz kokan şarkıları