gül düşen evlere konuk
çarşılar görünse de gelmez anı
en çok senin içine yağacak türküler
girildiğinde güne

gecenin bir yerinde
özlem soyut bir kurşun
hızla geçer taşlarda kayar gözlerin
örtün geceyi onun elleri

rüzgâr korur uçuşunu
alnında kuşların öyküsü devinir
sozyaz uykuları saçlarında

'düş gören at' yürür alana
dizinde dizeler köpürür
ip gibi gerer sessizliği

düşlere koşar çocuklar
gece bekçisi direğe yaslanır
bir anı yaşlanır böğründe
karanlığı duyarsın

gün ağartır alanı
sevinirsin
yorgunluktan arınmış
adın aynalara çarpar